بخشی از متن مقاله مقايس? تأثير مشاور? گروهي به روش تحليل رفتار متقابل و روش راه حلمحور بر ابرازگري هيجاني (پيشبين رفتارهاي پرخطر) در دانشجويان :
تعداد صفحات :25
امروزه در تحلیل پویش مخاطرات انسانی در جامعه شهری ایران و بررسی دینامیسم شهرنشینی از جنبه آسیبشناسی شهرها, توجه به رفتارهای پرخطر و ناپایداریهای رفتاری چون کجرفتاری, پرخاشگری و وندالیسم, نداشتن تعادل و گسست در زندگی خانوادهها و پیشبینیکنندههای آن ضرورت دارد. رفتارهای پرخطر همچون خرابکاری, اعمال منافی عفت, رفتارهای انحرافی و حتی جنگ, متأثر از هیجانخواهی و ابراز نامناسب هیجان است. سبکهای معیوب و نامناسب ابراز هیجانات, پیشبینیکنند قوی در بروز رفتارهای پرخطر محسوب میشوند. همچنین در مواجهه با بلایا و مخاطرات طبیعی, ابراز مناسب هیجانات, عاملی مهم برای جلوگیری از ابتلا به اختلالات خلقی و روانی و آسیبهای اجتماعی بهشمار میرود. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر مشاور گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل و روش راه حلمحور بر ابرازگری هیجانی بهعنوان پیشبینیکنندهای برای کاهش رفتارهای پرخطر پرداخته است. روش پژوهش در این تحقیق, شبهآزمایشی پیشآزمون – پسآزمون است. از پرسشنام ابرازگری هیجانی بهعنوان ابزار پژوهش استفاده شد. جامع آماری, دانشجویان دانشگاه هنر تهران بودند که بدین منظور ابتدا از آنها, پرسشنام ابرازگری هیجانی گرفته شد تا افرادی که ابرازگری هیجانی ضعیفی دارند, مشخص شوند. سپس 54 نفر از آنان, بهطور تصادفی بهعنوان نمون آماری انتخاب شدند. این دانشجویان منتخب بهطور تصادفی با در نظر گرفتن افت نمونه به سه گروه هجدهنفره تقسیم شدند. دو گروه از دانشجویان, گروه آزمایش و یک گروه, گروه کنترل را تشکیل دادند. در یک گروه, مشاور گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل در 10 جلس 5/1 ساعتی و در گروه دیگر, مشاور گروهی به روش راه حلمحور در 10 جلسه 5/1 ساعتی صورت گرفت. در پایان جلسات, پرسشنام ابرازگری هیجانی بهعنوان پسآزمون گرفته شد. یک ماه پس از پایان مشاورهها, جلسات پیگیری برای گروههای آزمایش برگزار شد. سپس از هم گروههای آزمایش و کنترل, از نو پرسشنام ابرازگری هیجانی گرفته و در پایان, نتایج حاصل با یکدیگر مقایسه شد. روشهای آماری مورد استفاده در این تحقیق, برای توصیف دادهها, آمار توصیفی (میانگین) است و آمار استنباطی بهکاررفته, روش تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر است. نتایج این پژوهش نشان داد که در سطح معناداری 001/0, مشاور گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش ابرازگری هیجانی مؤثر است. در سطح معناداری 001/0, مشاور گروهی به روش راه حلمحور نیز بر افزایش ابرازگری هیجانی مؤثر است. در سطح معناداری 04/0, مشاور گروهی به روش راه حلمحور از مشاور گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش ابرازگری هیجانی مؤثرتر است.